کد مطلب:48709 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » قرآن

در روايتهاي متعددي آمده است كه آخر زمان، زماني است كه خاتم پيامبران، به پيامبري مبعوث شود، در حالي كه اين رسالت هزار و چهارصد سال است كه آغاز شده و هنوز آخر زمان نرسيده است; آيا در قرآن كريم، به مدت و زمان آخر زمان تصريح شده است؟

آخر به بخش پاياني هر مجموعه گفته ميشود و زمان در لغت، بر وقت كم يا زياد اطلاق ميگردد از آن جا كه مفهوم آخر نسبي است و در تاريخِ انقراض دنيا، اختلاف فراواني وجود دارد و قرآن نيز از تعيين وقت مشخص براي آن پرهيز كرده و ]لقمان، 31 و 34، احزاب، 33 و 63، و زخرف، 43 و 85[، محدودة آن، به دقت قابل اندازهگيري نيست; با اين حال، با استفاده از روايات، بعثت پيامبر خاتم را ميتوان سرآغاز دورة آخر الزمان دانست. البته در بيشتر روايات، آخر الزمان به دورة پاياني كه به ظهور حضرت مهديغ نزديك باشد، اطلاق شده است. پايان نبوت و آمدن آخرين شريعت الهي كه با ظهور پيامبر اكرمتحقق يافت، نخستين نشانة پايان تاريخ به شمار ميرود; از اين رو مفسران، مقصود از نشانههاي قيامت را در آية: فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلآالسَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَآءَ أَشْرَاطُهَا;(محمد،18) آيا آنها جز اين انتظار دارند كه قيامت ناگهان فرا رسد، در حالي كه هم اكنون نشانههاي آن آمده است. بعثت پيامبر اكرمدانستهاند كه نسبت به عمر جهان، فاصلة بسيار كمي تا قيامت دارد. در آخرالزمان، وقايع فراوان ديگري نيز، پيشبيني شده كه بيشتر به دورة پاياني آن (مقارن با ظهور حضرت مهديغ) مربوط ميشود.

نتيجه آن كه، الف ـ آخرالزمان، امري نسبي است و زمان بعثت پيامبر اكرمتا پايان جهان را نسبت به عمر جهان، در نظر گرفتهاند. ب ـ زمان بعثت پيامبر اكرم، آغاز آخر الزمان است، اما اين كه چقدر طول ميكشد و پايان آخرالزمان كي خواهد بود، مشخص نيست ج ـ در قرآن كريم اگرچه به مدت و زمان آخرالزمان تصريح نشده است، اما از نشانهها و حوادثي كه قرآن بيان فرموده، ميتوان به دورة پاياني آخرالزمان كه مقارن با ظهور حضرت مهديغ است پي برد. در اين جا به چند مورد از آن وقايع اشاره ميكنيم: 1. بحران معنويت: اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ ;(انبيأ،1) حساب مردم به آنان نزديك شده، در حالي كه در غفلتند و روي گردانند. در اين آيه، مردم آخرالزمان، به غفلت و اعراض از خداوند، متصف شدهاند; 2. وقوع اختلافها و درگيريهاي بسيار: فَاخْتَلَفَ الاْ ئَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ ;(مريم،37) ولي ]بعد از او[ گروههايي از ميان پيروانش اختلاف كردند; واي به حال كافران از مشاهدة روز بزرگ.

اين آيه درباره ظهور فرقههاي مختلف در جهان اسلام است كه در آخرالزمان پديد آمده و سبب اختلافهاي بسيار خواهد شد. 3. ظهور دجال: لَخَلْقُ السَّمَـَوَ َتِ وَ الاْ ئَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاس;(غافر،57) آفرينش آسمانها و زمين از آفرينش انسانها مهمتر است، ولي بيشتر مردم نميدانند. برخي از مفسران، اين آيه را به ظهور دجال تفسير كردهاند كه در ديد مردم، بزرگترين موجود جلوه ميكند، در حالي كه خداوند، او را از بسياري مخلوقات ديگر كوچكتر ميشمارد; سرانجام اين پديده به دست حضرت عيسيغ نابود خواهد شد. 4. پديد آمدن گرفتاريها و مشكلات: إِنْ أَتَغكُمْ عَذَابُهُو بَيَـَتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ;(يونس،50) اگر مجازات او، شب هنگام يا در روز به سراغ شما آيد، پس مجرمان براي چه عجله ميكنند.; فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ;(صافات،177) اما هنگامي كه عذاب ما در آستانة خانههايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدي خواهند داشت. 5. خروج سفياني: آيات: سبأ، 51; نحل، 45 و نسأ، 47 دربارة خروج سفياني و لشكريانش ميباشد 6. نداي آسماني: آيات نحل، 16; ق، 41ـ42 دربارة آن آمده است. 7. ظهور منجي بزرگ بشر آيات: اسرأ، 81; بقره، 148; انعام، 89 و... بر اين مطلب دلالت دارد. 8. نزول حضرت عيسيغ: آيات: زخرف، 43; نسأ، 159، مربوط به آن است. 9. خروج جنبندهاي از زمين: آيه نمل، 82 به آن اشاره دارد 10. نابودي قوم يأجوج و مأجوج به دست حضرت مهديغ: آيه انبيأ، 96 در اينباره آمده است. 11. رجعت: آيات: نمل، 83; غافر، 11; سجده، 21; اسرأ، 5; آلعمران، 81; قصص، 5، به اين پديده اشاره دارند. 12. صلح و آرامش پايدار در سراسر جهان: آيات نور، 5; اعراف، 128، انفال، 39; انبيأ، 105; اعراف، 137 و قصص، 5 به چنين وعدهاي بزرگ اشاره دارد و...ديگر از نشانههاي آخرالزمان است كه در بخش پاياني آخرالزمان واقع خواهد شد.(ر.ك: دائرةالمعارف قرآن كريم، مركز فرهنگ و معارف قرآن، ج 1، ص 114ـ124، بوستان كتاب، قم.)